zaterdag 7 november 2009
Aankomst
Het vliegtuig landt en ik kom weer op adem. Net vanaf Frankfurt 10.5 uur gevlogen en ik voel me verwend. En nog niet eens omdat ik buiten het seizoen om 10 weken in de VS kan zitten. Nee, om verschillende redenen. Ten eerste omdat ik niet mijn eigen schermpje had om zo scheel te kijken om lekker in slaap te kunnen vallen. De dichtstbijzijnde hing zo dat ik alleen maar kleuren in elkaar zag overlopen en de tweede hing zo ver dat ik lange tijd dacht dat ik naar de film Ants keek. Maar het was Up vervolgd door Ice Age 3 en welke animatieliefhebber heeft ze nou nog niet gezien dus dat was gelukkig ook geen optie. Tja, wat dan? Geen 1 kruiswoordpuzzel af te maken zonder te spieken en geen digitaal yatzee met een score hoger dan die van Car. Dat verveelde dus al na een klein uurtje.... Hmm wat is die lucht? Kon iemand het even niet meer inhouden? En het werd steeds penetranter en mijn god de blaadjes van de puzzel krulden alsof ze brandden. Ik keek langzaam naar links en daar zat de boosdoener, een aandoenlijk alleenreizend omaatje die als een rebelse tiener de readers digest aan het lezen was. Elke keer als haar ogen even dicht vielen kwam de groene damp weer mijn kant op. Okee fijn, nu was ik ook nog eens misselijk de hele vlucht lang dus lezen zat er mede door de aanhoudelijke lichte turbulentie ook niet in. Slapen was ook mijn favoriet niet omdat ik voor mijn gevoel overdag aan het reizen was. Dussssssssssssssssss... Na een hoop vooruitgestaar en uitmijnneusgepeuter kwamen we kokhalzend en stinkend weer aan de grond van San Francisco en het is een Godswonder dat ik zo in een keer door de douane en security kwam. Heeft u vlees bij zich? Nee hoor, riepen de frituur-klare van Dobbe kroketten vanuit onder in mijn koffer. Dus nadat Pien en Willem me hadden opgehaald en thuis hadden gebracht hebben we die lekker opgepeuzeld onder het bijkomende genot van een voor mij nieuw spel 'bananarama' en een glaasje bubbels. Een intense reiniging en een aai aan Sheila en Napkin later ging ik liggen en was weg. Een uur geleden werd ik wakker in de oude kamer van Willem in een heerlijk bed: 03:00 uur. Damnit.. Ga nog maar even een tukje proberen te doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Marietje! Ik wil je veeeeeeel plezier wensen daar in Amerika. Misschien kunnen we als SPH'er nog wat van je onderzoek leren :P.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Kim
hee lieve schat, wat een leuk verhaaltje zeg,en ben blij dat de kroketjes een succes waren,heb je een erge jatlag? was gisteren in haarlem (leuke stad en je bent er zo) waar monne gijs laure en anouk in het huis van roy zaten omdat ze herfstvakantie hadden.Lekker bij de indiaer gegeten,en savonds weer naar pip en pluis, heb veel aan je gedacht en was blij dat je belde.heb maar heel veel plezier en hele dikke kus voor pien paul willem nico napkin en sheila xxxxx
BeantwoordenVerwijderen